بسم رب المتعال

#به_قلم_خودم

دلم برای آن ورودی حرم  #حضرت_امیر ، آنجایی که از سمت #وادی_السلام (عشقم) وارد می شویم ، تنگ شده است ؛

آنجایی که میان آن همه شلوغی و اضطراب ، آرامش و ابهت #مولا بد جوری چنگ به دلت می اندازد ..

دلم برایت تنگ شده #پدر_امت ؛ این دلِ لامصبِ زبان نفهم ، #کرونا و غیر کرونا نمی شناسد ؛ #قرنطینه و #اوضاع_اضطراری سرش نمی شود …

یادش بخیر پارسال همین روزها و شب ها بود که میهمانت بودیم ؛

وجب به وجب حرم را از بر شده ام ، دلم در صحن و سرایت می چرخد .

از زیر ناودان طلا و دو رکعت نماز باصفایش و ایستادن مقابل ایوان تمام طلا  پر می کشد و به جای انگشتان مبارکتان روی سنگ قبر گره می خورد  .. اصلا همین جا مینشینم روبروی مولا .. همین جا که شیرین ترین جای دنیاست … همین جا نزدیک نفس هایت … نزدیک مرام و مردانگیت .. دلم هواییِ #نجف شده است ..دلم برای پدر ترین پدر ؛ مردترین مرد ؛ آقاترین آقا لک زده است …

این بارِ آخری که میهمانت بودم چقدر غبطه خوردم که کاش من هم ساکن نجف بودم ؛ هم جوارت ؛ چسبیده به گوشَت ..

آقای من …

#وصی_نبی … مرا از محبتت سیراب کن ..

این روزها #خادمان_سلامت را که می بینم یاد مرام و معرفت تو می افتم …یاد #مکتب_علوی .. یاد #لیله المبیت … یاد ِ شجاعت و شهامت بی مثل و مانندت …

طبق آمار این روزها بیش از ۵۰۰ نفر جان خودشان را از این بیماری از دست داده اند ؛ به نظرم اینها را خدا خریده تا با رنج و دردِ #بیماری دست و پنجه نرم کنند و با #تب و #درد درگیر شوند و با #غربت جان بدهند و به #خاک سپرده شوند …و یقین دارم همین غریبی و در بستر مردن خودش یک اجرِ مضاعف است  … 

اصلاً بیایید با هم یک  قرار بگذاریم ؛ هر شب قبل از خوابمان یک  #حمد_و_سوره برای تمام آن هایی که #شب _اول_قبر شان است از طرف حضرت امیر هدیه کنیم … به یاد مردانگی  و دل دریایی مولا ….

#پویش_حمد_برای_اموات_کرونایی

همه ی دینم ؛ عشقم ؛ نفسم ؛ به خواب هم که شده میهمانم کن …

#ما_را_به_دعا_کاش_فراموش_نسازند.